Sommige stiefmoeders hebben zelf ook kinderen uit een vorige relatie. De overgang naar het samenleven met stiefkinderen is voor hen waarschijnlijk minder heftig dan voor kinderloze stiefmoeders. Als moeder weet je simpelweg wat je ongeveer kunt en mag verwachten van kinderen. Daarmee is niet gezegd dat de moeders het gemakkelijk hebben als het gaat om het stiefmoederen. Je verwachtingspatroon is gebaseerd op je eigen kinderen die je zelf hebt opgevoed. Stiefkinderen gedragen zich misschien heel anders dan je verwacht. Omdat het niet jouw kinderen zijn, je hebt ze niet opgevoed en ze lijken niet op je.
Als je beide kinderen hebt uit een eerdere relatie vraagt dat waarschijnlijk nog meer van jullie als opvoedpartners. Je bent gewend om de opvoeding op een bepaalde manier vorm te geven en je nieuwe partner denkt daar misschien heel anders over. En dan is er ook nog de opvoeding en de regels die de ex-partners hanteren als de kinderen daar zijn. Dat kan het heel ingewikkeld maken. Soms gaat het zonder veel problemen redelijk soepel, maar je kunt er ook in verstrikt raken. Hoe jullie het aanpakken is natuurlijk geheel aan jullie. Er zijn stiefgezinnen waar de biologische ouder zelf alle belangrijke beslissingen neemt over de eigen kinderen, al dan niet na wat ruggespraak met je partner of ex-partner. Er zijn ook stiefgezinnen waar beide ouders samen op één lijn willen zitten. Wat je afspreekt is natuurlijk ook medeafhankelijk van jullie gezinssituatie, de leeftijd van de kinderen en je eigen voorkeuren. Maar een goed gesprek hierover voorafgaand aan het samenleven lijkt verstandig.
Er zijn nog geen verhalen beschikbaar bij dit onderwerp.
